- ρευστό
- Σώμα του οποίου το σχήμα μπορεί να μεταβάλλεται εύκολα, εξαιτίας της μικρής συνοχής και της αμοιβαίας μετακίνησης των μορίων από τα οποία αποτελείται. Περισσότερο από τον όρο ρ. χρησιμοποιούμε συνήθως τον όρο «ρευστή κατάσταση» της ύλης, για να ορίσουμε ακριβώς την κατάσταση αυτή. Τα σώματα τα οποία σε κανονική θερμοκρασία και πίεση βρίσκονται σε ρευστή κατάσταση είναι τα υγρά και τα αέρια*· με την αλλαγή των συνθηκών θερμοκρασίας και πίεσης περνούν στη ρευστή κατάσταση σώματα τα οποία κανονικά εμφανίζονται στη στερεή κατάσταση. Η γενική έννοια του ρ. μας επιτρέπει να μελετήσουμε από μια ενιαία άποψη τις κοινές ιδιότητες συμπεριφοράς των αερίων και των υγρών: η στατική των ρ. περιλαμβάνει τις κοινές ιδιότητες της συμπεριφοράς τους σε κατάσταση ισορροπίας, οι οποίες εξετάζονται στα κεφάλαια της υδροστατικής και αεροστατικής· η δυναμική των ρ. εξετάζει τη συμπεριφορά τους σε κίνηση και περιλαμβάνει κεφάλαια της υδροδυναμικής και αεροδυναμικής. Με σκοπό την απλοποίηση της μελέτης της συμπεριφοράς των ρ., εισή η έννοια των «ιδανικών ρ.», τα οποία υποτίθεται ότι στερούνται εσωτερικής τριβής μεταξύ των μορίων τους (*ιξώδες). Στα πραγματικά ρ. η ιδιότητα αυτή υπάρχει βεβαίως πάντοτε και είναι η αιτία των περισσότερο ή λιγότερο σημαντικών αποκλίσεων της συμπεριφοράς τους σε σχέση προς εκείνη των ιδανικών ρευστών. Βάσει φαινομενικών αναλογιών συμπεριφοράς υποτέθηκε, κατά την ιστορική εξέλιξη της φυσικής, η ύπαρξη «αβαρών ρ.», όπως του θερμογόνου ρ., του μαγνητικού ρ., των ηλεκτρικών ρ. και του κοσμικού αιθέρα. Αν και οι έρευνες που ακολούθησαν απέδειξαν σαφώς την ανυπαρξία αυτών των «αβαρών ρ.», είναι αλήθεια ότι η παραδοχή της ύπαρξης τους αποτέλεσε μια χρήσιμη υπόθεση, η οποία σε μερικές περιπτώσεις εξυπηρετεί ακόμα και σήμερα για μια απλή και κατά προσέγγιση περιγραφή πολυάριθμων φαινομένων. Η θεωρία, π.χ., του θερμογόνου ρ. επέτρεψε την ερμηνεία της μετάβασης της θερμότητας από ένα σώμα θερμό σε ένα άλλο ψυχρό μέχρι την επίτευξη της θερμικής ισορροπίας, υποθέτοντας ότι το θερμό ρ. πέρασε από το σώμα με την υψηλότερη θερμοκρασία σε εκείνο με τη χαμηλότερη, όπως ακριβώς ένα υγρό περνά από ένα δοχείο που βρίσκεται σε υψηλότερη στάθμη σε ένα άλλο που βρίσκεται σε χαμηλότερη, μέχρι την επίτευξη της ίδιας στάθμης και στα δύο δοχεία. Ανάλογα ερμηνεύονταν τα ηλεκτρικά φαινόμενα, τα οποία αποδίδονταν στη μετακίνηση ενός ρ. από σώματα με υψηλότερο δυναμικό σε άλλα με χαμηλότερο, έως ότου επέλθει η εξίσωση των δυναμικών. Από τις έννοιες αυτές παραμένουν ακόμα ίχνη στη γλώσσα της φυσικής και οι περιγραφές που έχουν θεμελιωθεί επί της υποθετικής κίνησης ενός ρ. αποτελούν ακόμα χρήσιμα υποδείγματα για την περιγραφή κατά μια πρώτη προσέγγιση πολυάριθμων φαινομένων.
Dictionary of Greek. 2013.